The Prom King 1

By: #nico_xv / Pic: John Spainhour

Isa sa mga naging kaibigan ko noong fourth year high school ako ay si Bell. Nagkakilala kami sa isang org na sinalihan ko noon, at dahil nag-enjoy kaming makipag-kwentuhan sa isa’t isa, madalas kaming makitang magkatabi at magkakwentuhan kapag wala kami sa kanya-kanyang classroom or in between classes.

Maganda si Bell, maputi at madalas ponytailed ang buhok. Minsan napagkakamalan kaming mag-syota pero may boyfriend si Bell, si Ralph na gitarista ng isa pang org sa school. Sa height kong 5’7” ay maituturing na isa ako sa mga matatangkad na lalaki sa school, ganun din si Ralph sa height naman n’yang 5’8”. Mag-syota na sila ni Bell bago ko pa man ito nakilala, at sa hindi ko inaasahan ay kumportable naman s’yang nakikita kami ni Bell na magkasama.

Dahil maganda si Bell, hindi na nakakapagtakang gwapo ang boyfriend n’yang si Ralph. Maliban sa matangkad at may talent, sa anyong physical itong si Ralph ay makinis ang balat, mukhang malinis at mabango lagi, magalang makipag-usap sa kapwa, at may dimples kapag ngumiti. Lately ko lang s’ya nakilala pero minsan ko pa lang s’yang makasama sa gimik high school.

Isa sa mga activities noon na kung saan nag-participate kaming pareho ay ang sayaw sa Prom Night na cotillion. Hindi ako masyadong marunong sumayaw pero mandatory para sa aming nominado sa Prom King na sumali. Nominated ako bilang maliban sa pogi ako (O, h‘wag na magtaas ng kilay. Hehe.) ay may achievements din naman ako bilang editor-in-chief ng school newspaper namin at bilang pambato ng school sa badminton tournaments at quiz bees. Si Ralph naman ay member ng winning choir ng school. Iyong ibang nominado ay hindi ko na alam kung anong ginawa nila sa school. Basta lahat kami ay matitikas at may dating.

Pagkatapos ng unang ensayo namin sa pagsayaw, nagkayayaan ang ilan sa ‘min na mag-inuman, sumama ako bilang hindi ako KJ noong araw, at sumama din sina Ralph at Bell. Maliit ang bahay na pinuntahan namin pero enjoy naman ang party—inuman ng gin na may halong juice, ihaw-ihaw na pulutan at junk foods, at may karaoke. Dito ako unang nakaramdam ng kakaiba para kay Ralph.

Magaling pala talaga s’yang kumanta at napaka-sweet nito kay Bell. Hindi ko makalimutan ang eksenang kumakanta s’ya, hawak ang mic sa kanang kamay, nakaakbay ang kaliwang kamay kay Bell at nakatingin sa mga mata nito habang kumakanta. Memorize n’ya ang kanta. Parang ako ang na-in love sa ginawa n’ya.

Nagulat ako nang napasulyap s’ya sa ‘kin kaya nag-okay sign na lang ako. Dyahe. Ibinaling ko ang tingin ko sa ibang bagay at maya-maya’y tumayo ako para mag-CR.

Habang umiihi ako ay bumukas ang pinto at nakita ko si Ralph. Halong gulat at hiya ang naramdaman ko dahil awkward naman talaga ang ganoong moment kahit pa pareho kaming lalaki.

“Sorry, pare, ihing-ihi na kasi ako e. Dito na lang ako iihi sa shower.” Pumasok si Ralph at dumerecho sa bandang likod or gilid ko para umihi sa kalahating part ng banyo. Itinuloy ko na rin ang pag-ihi ko.

Napatingin ako sa salamin at nakita kong medyo magaslaw si Ralph habang jumi-jingle. Ganun din ako minsan umihi, kapag matigas ang titi ko lalo na sa umaga. Baka tinigasan ‘to sa paghaplos-haplos n’ya kay Bell kanina.

“P’re, mukhang nahihirapan ka yatang umihi d’yan ah. Gusto mo ba ng tulong?” Nagulat ako sa sinabi ko. Inisip ko baka bigyan n’ya ng malisya ‘yong tanong ko. Hindi ko alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko pero I meant it as a joke lang talaga.

“Naku, p’re, hindi mo ‘ko matutulungan dito,” walang malisya n’ya ring sagot. Buti na lang.

Hindi na ‘ko nagsalita ulit baka kung ano na naman ang masabi ko. Tapos na ‘kong umihi at pinasok ko na sa loob ng brief ko ang titi ko nang bigla s’yang lumingon sa ‘kin…

“But if you insist, pare…”

Medyo natigilan ako sa sinabi n’ya. Tumingin lang ako sa mga mata n’ya. Dahil malapit lang kami sa isa’t isa, nalalalanghap ko ang hininga n’yang medyo amoy alak na. Pero matindi ang pheromones sa katawan nito, nag-init bigla ang buong katawan ko.

“Not here, pare.”

Tama ba ‘yong sinabi ko? Mukhang sablay na naman, pero maliwanag pa sa bolang kristal para sa akin ‘yong tinutukoy n’ya kaya alam kong tama ang ginawa kong pagtanggi. Una, hindi namin ito pamamahay kaya bilang respeto para sa nagmamay-ari ng bahay na bukas pinto kaming tinanggap para mag-inom at mag-ingay, marapat lamang na hindi namin gawin ang hindi dapat naming gawin. Pangalawa, may mga tao sa labas na nag-iinom at malaki ang posibilidad na mabuko kami. Paano na ang reputasyon ko at reputasyon n’ya?

Tama rin ang sinabi ko dahil hindi ko isinasara ang posibilidad na may mangyari sa ‘min, hindi lang ito ang tamang panahon para doon. Maaaring sayang ang pagkakataon, pero hindi lahat ng bagay sinusunggaban. Maaari ding wala ng ibang pagkakataon pa, pero ang mga bagay-bagay na hindi pinag-iisipan pero ginagawa pa rin ng mga tao ay may katumbas na dalang panganib.

For me, only the strong can resist temptation. Hindi lang ito para sa sarili ko, para sa kanya din ito. Dahil sa lagay n’yang pupungay-pungay ang mga mata, maaaring pagsisisihan n’ya ito kinabukasan kung matuloy. Baka at the end, ako pa ang mamasamain for taking advantage sa kalasingan n’ya. Sa gandang lalaki kong ito, hindi ako papasok sa ganyang gulo.

Lumabas ako ng CR, medyo pinagpawisan dahil mainit sa loob. Literally and figuratively, mainit sa loob. Inaamin ko, mula nang may nangyari sa akin at sa pinsan kong si Kuya John last year, hindi ako na-addict sa pakikipagtalik sa kapwa ko lalaki. Hindi ko ito “madalas” hanapin sa iba. Siguro dahil fifteen years old pa lang naman ako nang mangyari ito.

Itutuloy…